“So What,” de iconische openings track van het gelijknamige album van Miles Davis uit 1959, staat als een baken in de geschiedenis van de jazz. Dit stuk is niet alleen een belangrijk mijlpaal voor modal jazz – een stijl die afweek van de traditionele harmonische structuur met zijn nadruk op schaaltons en melodieën boven akkoorden – maar het heeft ook een blijvende invloed gehad op de ontwikkeling van jazzmuziek in het algemeen.
Miles Davis, de briljante trompettist en componist achter “So What,” was altijd een pionier in de jazzwereld. Zijn onophoudelijke zoektocht naar nieuwe klanken en ritmes heeft hem geestelijk verbonden met de avant-garde bewegingen van zijn tijd. “So What” is een perfecte illustratie van Davis'
creatieve genialiteit, waarin hij complexe muzikale ideeën presenteert op een manier die tegelijkertijd toegankelijk en ontwapenend is.
De magie van “So What” ligt voor een groot deel verborgen in de simpele maar briljante melodielijn. Met slechts vijf noten overspant Davis een ongebruikelijke schaal – de D-dorische – die een onheilspellende, hypnotiserende sfeer schept. Deze minimale melodie wordt door de musici herhaald en gevarieerd, waardoor een gevoel van oneindige voortzetting ontstaat.
De compositie is opgebouwd rond twee delen, elk met een andere toonladder, wat een uniek effect creëert. Het eerste deel, in D dorisch, kent een rustige, meditatieve sfeer, terwijl het tweede deel, in E♭ mixolydisch, een energieker en meer drijvend karakter heeft.
De improvisaties van de musici zijn een meesterwerk op zich. John Coltrane’s saxofoonsolo is legendarisch geworden om zijn intense emotie en technische virtuositeit. Cannonball Adderley’s alt saxofoon voegt een vrolijker, speels element toe aan de compositie. Bill Evans’ pianospel is verfijnd en elegant, terwijl Paul Chambers’ bas een solide basis vormt voor de improvisaties.
“So What” was een revolutie in de jazzwereld. Door de traditionele harmonieën te verlaten en zich te richten op melodische structuren en improvisatie binnen schaaltons, opende Davis de deur naar een nieuwe era in de jazz. Modal jazz gaf musici meer ruimte voor creativiteit en expressie, wat leidde tot een explosie van innovatieve ideeën en muzikale experimenten in de jaren zestig.
De invloed van “So What” is nog steeds voelbaar vandaag de dag. Het nummer wordt vaak gecoverd door andere artiesten en heeft een prominente plek ingenomen in jazzgeschiedenisboeken.
Voor liefhebbers van jazz, of voor wie nieuwsgierig is naar de grenzen van muziek, is “So What” een absolute must-listen. Het is een meesterwerk dat zowel rustgevend als energiek kan zijn, en dat je keer op keer zal verrassen met zijn diepte en schoonheid.
Analyse van de Muzikale Structuur:
Sectie | Toonladder | Karakter |
---|---|---|
Intro | D Dorisch | Rustgevend, meditatief |
Solo-1 (John Coltrane) | D Dorisch | Intens, emotioneel |
Solo-2 (Cannonball Adderley) | E♭ Mixolydisch | Energiek, vrolijk |
Solo-3 (Bill Evans) | E♭ Mixolydisch | Verfijnd, elegant |
Outro | D Dorisch | Vroegtijdig einde |
De Musici:
Miles Davis (Trompet) John Coltrane (Tenor Saxofoons) Cannonball Adderley (Alt Saxofoons) Bill Evans (Piano) Paul Chambers (Bas) Jimmy Cobb (Drums)
Het Album:
“Kind of Blue” was een commercieel succes en wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke jazzalbums aller tijden. Het album werd in 1959 opgenomen en uitgebracht en bevat naast “So What” ook andere meesterwerken zoals “Flamenco Sketches” en “All Blues”.